W dużym uproszczeniu proces chodzenia wygląda w ten sposób, że czynnik
chłodzący (substancja szybkowrząca )pod postacią cieczy dostaje się do
parownika, gdzie następuje jego gwałtowne parowanie, które powoduje
schładzanie parownika. Wentylator wymusza obieg powietrza, a schłodzone
powietrze obniża temperaturę pomieszczenia. Czynnik chłodzący w postaci gazu
jest zasysany i odprowadzany do sprężarki, a następnie do skraplacza, gdzie
następuje jego skroplenie (temu procesowi towarzyszy wzrost temperatury –
która jest obniżana dzięki wentylatorowi jednostki zewnętrznej). Skroplony
czynnik chłodzący jest przekazywany do jednostki wewnętrznej, gdzie
następuje jego rozprężenie. W związku z takim działaniem systemu
klimatyzacji klimatyzator musi składać się z dwóch urządzeń,a mianowicie
jednostki wewnętrznej( z parownikiem) oraz jednostki zewnętrznej(ze
skraplaczem). Jednostka zewnętrzna i wewnętrzna są połączone, dwiema rurami
– jedna doprowadza skroplony czynnik z jednostki zewnętrznej do jednostki
wewnętrznej,a druga odprowadza rozprężony gaz z jednostki wewnętrznej do
jednostki zewnętrznej. Aby było możliwe sterowanie klimatyzatorem obie
jednostki muszą mieć zasilanie i być połączone ze sobą. Dzieje się tak za
pomocą przewodu elektrycznego. Obniżenie temperatury w parowniku jednostki
wewnętrznej powoduje skroplenie pary wodnej znajdującej się w powietrzu,
która musi zostać odprowadzona na zewnątrz pomieszczenia.